เสพงานศิลป์ ชั้น “ครู”

ภาพ/ เรื่อง :   สีรุ้ง  พงษ์พานิช

“เชื่อมั๊ยว่าการได้ชมงานศิลปะดีๆ สักชิ้น อาจทำให้เราเกิดแรงบันดาลใจที่จะทำบางสิ่งบางอย่าง
หรือมันอาจจะเปลี่ยนชีวิตของเราไปเลยก็ได้”

วันนี้ฉันแวะไปซื้อโทรศัพท์มือถือที่มาบุญครอง และกำลังจะกลับบ้าน  ขณะกำลังเดินข้ามสะพานลอย สายตาก็พลันไปสะดุดกับเจ้าตุ๊กตาเสือน้อยน่ารักน่าชังที่ตั้งอยู่หน้าตึกๆ หนึ่งตรงข้ามกับมาบุญครองและสยามดิสคัพเวอร์รี่   มันคืออะไรกันนะ?

ลานด้านหน้าทางเข้าหอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร

เดินเข้ามาดูใกล้ๆ จึงรู้ว่าเป็นการจัดนิทรรศการศิลปะของ “หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร” นั่นเอง น่าสนใจดีแฮะ  เหมือนมีแรงดึงดูดอะไรบางอย่างดึงให้ฉันเดินเข้าไปในตัวอาคาร ดั่งต้องมนต์สะกด ทันทีที่เดินผ่านประตูเข้าไปก็พบกับยามเฝ้าประตูตัวสูงใหญ่

และแล้วก็จ๊ะเอ๋กับประชาสัมพันธ์สาวสวยกล่าวเชื้อเชิญให้ฉันลงทะเบียนเพื่อรับหนังสือฟรี ฉันก็เซ็นชื่อให้น้องเค้าอย่างว่าง่าย เพราะว่าอยากได้หนังสือฟรี ทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าหนังสืออะไร และมีงานอะไรกัน..

นี่คือหน้าตาหนังสือที่ว่า


เดินผ่านเข้าไปในงานนิทรรศการที่จัดอยู่ในพื้นที่ด้านล่างตรงกลางห้องโถงใหญ่ของตึก จึงพบว่าเป็นการแสดงผลงานภาพถ่ายและภาพจิตรกรรม ที่ผ่านการตัดสินแล้ว เข้าไปดูหน่อยซิว่าเป็นยังไง


โห ตะลึงเลยค่ะ สวยๆ ทั้งนั้นเลย จากนั้นก็รัวชัตเตอร์ถ่ายอย่างไม่ยั้งมือ

ที่นำมาลงนี่เป็นเพียงบางส่วนค่ะ  ใครชอบภาพไหนก็เลือกดูนะ คงมีสักภาพที่โดนใจ แต่ของฉันน่ะโดนไปหลายภาพเลย ชั้นล่างนี่เป็นภาพวาดล้วนๆ  ขออุบภาพที่ได้รับรางวัลชนะเลิศไว้ท้ายเรื่องนะ

 

 

 

เดินขึ้นไปดูที่ชั้น 2 ต่อดีกว่า เป็นนิทรรศการภาพถ่าย งานเดียวกัน ติดเรียงรายบนผนังให้เลือกดูกันได้ตามชอบใจ  รับกับระเบียงมุมโค้งที่ดูสบายตา

 

มีของที่ระลึกเก๋ๆ และมีไอเดีย ให้ได้ชมได้ช้อปกันด้วย ส่วนใหญ่เป็นของทำด้วยมือ (Hand Made)

 

หรือจะนั่งพักเหนื่อย หลบลมร้อนจากข้างนอกมานั่งตากแอร์เย็น จิบกาแฟ ก็มีที่ให้นั่งเล่นสบายๆ ชิวๆ ในบรรยากาศของศิลปะที่แสนจะคลาสสิค มีเพลงคลอเบาๆ ช่วยสร้างสรรค์จินตนาการให้บรรเจิด Good Idea เลยล่ะ


ภาพด้านล่าง 2 ภาพนี้ เป็นภาพที่ได้รับรางวัลชนะเลิศ ดูแล้วรู้สึกยังไงบ้างคะ? ตรงใจบ้างไหม

รางวัลชนะเลิศภาพถ่าย ชื่อภาพ “ครูผู้ให้ที่ไร้ชีวิต” ศิลปิน นายวิสรุจน์ สิงหกลางผล

รางวัลชนะเลิศภาพจิตรกรรม ชื่อภาพ "พลังของครูใต้" ศิลปิน นานสุทธิพันธ์ ขะยะ

 

ในชีวิตจริงเราทุกคนต่างมีความเป็นครู และคนรอบข้างตัวเราล้วนก็เป็นครูของเราด้วย ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นครูที่อยู่ในห้องเรียนเท่านั้น

ไม่ว่าจะเป็น พ่อแม่ที่เป็นครูคนแรก  เพื่อนสนิทที่คอยชี้แนะ  พี่ที่ดูแลน้องแทนพ่อแม่  ในหลวงของเรา  พระสงฆ์ที่ชี้ทางธรรม คนข้างถนน คนที่เราไม่รู้จัก หรือใครก็ตามที่เป็นแรงบันดาลใจให้เราทำบางสิ่งบางอย่างที่ดี มีคุณค่า  เขาเหล่านั้น ล้วนเป็น “ครู”

รวมทั้งครูภาคใต้ผู้เสียสละ ยอมเสี่ยงแม้แต่ชีวิตของตนเอง  ครูบนดอยที่ทิ้งความสุขสบายไว้เบื้องหลัง ครูที่พร่ำบ่นอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อให้เราเป็นคนดี 

ขอเทิดทูนหัวใจครูทุกดวง ด้วยความเคารพยิ่ง..

 หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร
939 ถนนพระรามที่ 1 แขวงวังใหม่
เขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร 10330
เปิดเวลา 10.00 น. – 21.00 น.  ปิดวันจันทร์
โทร. 02 2146630-8
www.bacc.or.th

Comments

comments